NOWOŚCI BIBLIOGRAFICZNE

• o. Franco Imoda SJ, Gdybym miłości nie miał... Emocje i uczucia w wychowaniu i formacji (płyta CD audio), WAM 2010

Wydaje się, że po ostatnich wiekach dominacji rozumu ludzkość na nowo odkrywa zapomniany wymiar serca i jego mądrości. Stąd rodzi się oczywiste pytanie o rolę uczuć i emocji w wychowaniu, formacji dzieci, młodzieży i dorosłych. Franco Imoda odsłania przed nami subtelne powiązania woli, rozumu i serca, wykorzystując do tego nie tylko mądrość płynącą z nauki, ale także swoje bogate doświadczenia kapłana i kierownika duchowego, wychowawcy i terapeuty.

Kurs formacji dla gwardianów Konferencji CECOC

W dniach 8-20 listopada 2010 odbył się kurs formacji dla gwardianów konferencji CECOC. 43 braci z 11 prowincji, wiceprowincji i kustodii (Białoruś, Republika Czeska, Chorwacja, Polska-Kraków, Polska-Warszawa, Bułgaria, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja i Węgry) zgromadziło się we Frascati i w Asyżu, aby zastanowić się i podzielić swoimi doświadczeniami dotyczącymi posługi przełożonych. Wiele razy zostało powiedziane, że podstawowym obowiązkiem gwardiana jest duchowa animacja wspólnoty; animacja, która pozwoli zauważyć działanie Ducha Świętego w sercu każdego brata. Tylko wtedy bowiem można mówić o prawdziwej wspólnocie braci. Momenty refleksji, dzielenia się, modlitwy, wizyt w miejscach ważnych dla naszej wiary i naszego powołania, jak również prostego bycia ze sobą, ukazały, że im bardziej wzrasta miłość Boga w sercach, tym bardziej jednoczą się one między sobą.

...Trwa wizyta w domach formacji początkowej Konferencji CIMPCap.

Kolejne strefy, w których istnieje współpraca w zakresie formacji w Konferencji CIMPCap dały możliwość Generalnemu Sekretariatowi Formacji wypełnić zadanie powierzone mu przez Ministra Generalnego. W ten sposób wizyta, którą Minister zapowiedział w lutym 2010 prowincjałom włoskim staje się bogatym źródłem refleksji dla Sekretariatu. Agenda wizyty jest następująca:

Międzynarodowy Tydzień Pojednania

Współczesny świat jest mocno naznaczony procesem sekularyzacji, który dąży do usunięcia Boga z horyzontu życia i przesłania jasne rozeznanie dobra i zła. Ta sytuacja sprawia, że posługa szafarzy Bożego Miłosierdzia staje się coraz bardziej pilna, o czym przypomniał nam niedawno zakończony Rok kapłański. Bracia Mniejsi Kapucyni, wpatrując się w przykład swoich świętych i czując się szczególnie wezwani do tej posługi w Kościele, proponują czas refleksji i formacji dla wszystkich prezbiterów na ten temat.

Międzynarodowy Tydzień Pojednania noszący tytuł „Sakrament Pojednania w świecie zsekularyzowanym” odbędzie się w dniach 14-18 marzec 2011 w San Giovanni Rotondo, w miejscu, w którym żył najbardziej znany spowiednik kapucyński, św. Pio z Pietrelciny.

Zapraszamy do wzięcia w nim udziału wszystkich braci kapucynów oraz prezbiterów zakonnych i diecezjalnych, którzy władają językiem włoskim, angielskim lub hiszpańskim. Folder z wszystkimi potrzebnymi informacjami i z programem Tygodnia można ściągnąć, klikając tutaj.

Życie zakonne i sekularyzacja

"Życie zakonne w dzisiejszych czasach podlega znacznym presjom. W szczególności, jak mi się wydaje, na uwagę zasługują dwa rodzaje uwarunkowań. Pierwszy dotyczy sekularyzacji..." - refleksja Jean-Louis Bruguès, Arcybiskupa Sekretarza Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego na temat życia zakonnego i sekularyzacji. Czytaj więcej...

Duchowa łączność z II Zakonem

„Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą” (Ps 127)

Z inicjatywy SGF zrodził się niedawno pomysł duchowej łączności z Siostrami Klaryskami Kapucynkami. Niektóre klasztory z różnych stron świata odpowiedziały z wielkim entuzjazmem na propozycję SGF stworzenia „róży modlitwy”, aby wspierać duchowo animację formacji początkowej i permanentnej, którą Minister Generalny dokonuje za pośrednictwem SGF i całego UGF. Obecnie 10 klasztorów z dziesięciu konferencji Zakonu zobowiązało się do ofiarowania modlitwy, każdy w określony dzień tygodnia - zobacz listę. W ten sposób nasze siostry każdego dnia czynnie wspierają dzieło animacji formacji. Jan Paweł II pisał w liście apostolskim Novo Millennio Ineunte:

Nowości Bibliograficzne

• Autores varios, Vita Consecrata, Claretianas 2010
Se trata de una nueva e interesante colección de libros de ágil formato y precio muy asequible, con temas actuales e importantes de vida consagrada. Algunos han sido ya publicados en otros volúmenes de congresos sobre Vida Consagrada o en revistas especializadas. Otros son inéditos. La nueva colección ofrece un recurso valioso para todas aquellas personas consagradas preocupadas por su permanente renovación y formación.
Aquí estan los títulos de los 8 primeros libros:
-La Vida Religiosa en Europa. Realidad actual y actitud teológico-espiritual. José Rovira Arumí.
-La espiritualidad del celibato. Mons. Juan María Uriarte.
-La escuela de la Palabra. Lectio Divina y comunidad. Enzo Bianchi.
-La era digital. Una oportunidad para la vida consagrada. Fernando Prado Ayuso.
-La idolatría de las Riquezas. Redescubrir la pobreza evangélica en tiempos de crisis. José Cristo Rey García Paredes.
-Las ocho montañas de la Vida Consagrada. Joan Chittister.
-Vivir en comunidad. Dinámicas de comunión para hoy. Fabio Ciardi.
-¿Nos interesa de verdad la formación permanente? Pedro Belderrain.

Inicjatywy wakacyjne

Po kilku tygodniach przerwy, w czasie której SGF był zaangażowany w różne inicjatywy formacyjne, wznawiamy publikację naszych informacji poprzez ten kanał komunikacyjny i pragniemy podzielić się z Wami działalnością, którą w ostatnim czasie podejmowaliśmy na polu formacyjnym.

Kurs dla formatorów konferencji CONCAM

SAN SALVADOR – Od 2 do 13 sierpnia w San Salvador odbył się kurs, który zgromadził ok. 20 formatorów Konferencji CONCAM. Pierwszy tydzień, wychodząc od głównych kwestii listu Ministra Generalnego „Rozpalmy płomień naszego charyzmatu”, bracia poświęcili na prezentację programów formacyjnych swoich prowincji oraz na wymianę doświadczeń w tym zakresie. Z dialogu wyłonił się potencjał, który wzmocniony przez dynamikę współpracy, będzie mógł posłużyć do opracowania odpowiedzi na wyzwania formacyjne w Konferencji.

III Nowicjat

Prowincje Warszawska i Krakowska zorganizowały w tym roku w Asyżu, w duchu wzajemnej współpracy, kurs formacyjny zwany „III nowicjatem”. Trwał on od 3 do 17 sierpnia i był czasem ponownego przemyślenia powołania do szczególnego naśladowania Chrystusa na wzór św. Franciszka. Bracia w ciągu dwóch tygodni nawiedzili miejsca naznaczone obecnością Biedaczyny z Asyżu, gdzie w klimacie modlitwy mogli zastanowić się nad łaską powołania otrzymaną od Boga i nad odpowiedzią dawaną na nie ze swej osobistej strony oraz całej wspólnoty. Wieczorami dzielili się tym, co zauważyli i przeżyli. Doświadczenie to ubogaciło uczestników nie tylko dzięki usłyszanym treściom i nawiedzonym miejscom, ale także dzięki wzajemnemu poznaniu się braci z obu prowincji.

Kurs formacji permanentnej dla EACC i CONCAO

5 września, Mszą św. pod przewodnictwem br. Agapita Mroso, definitora generalnego, dwudziestu sześciu braci z dziewięciu krajów Afryki (Erytrea, Etiopia, Kenia, Kamerun, Uganda, Tanzania, Mozambik, Zambia i Zimbabwe) rozpoczęło we Frascati kurs formacji permanentnej w języku angielskim. Bracia mieli okazję nawiedzić miejsca związane z naszą historią i tradycją franciszkańską i kapucyńską: Rzym, San Giovanni Rotondo, Sanktuarium św. Michała Archanioła, Asyż, Carceri, Greccio, Fonte Colombo, Spoleto, Celle di Cortona, Monte Casale, Alwernię, Camerino i Albacina. Kurs stanowił dla nich także okazję do pogłębienia wiedzy o charyzmacie franciszkańsko-kapucyńskim podczas wykładów na ten temat oraz do spotkania z braćmi pracującymi w różnych sekretariatach kurii generalnej. Cały program zakończył się 25 września uroczystą Mszą św. pod przewodnictwem Ministra Generalnego wraz z odnowieniem profesji zakonnej. Podczas spotkania z Ministrem po Mszy św. bracia wyrazili wdzięczność Zarządowi Generalnemu za tę bezcenną możliwość powrotu do źródeł.

Kapucyni i Ratio Formationis

Interkulturacja, autentyczność, jednolitość i dynamizm: są to cztery filary, na których należy oprzeć prace nad Ratio formationis. Podczas wymiany myśli nie zabrakło głosu specjalistów – osób konsekrowanych zaangażowanych bezpośrednio w formację lub w opracowywanie narzędzi formacyjnych. Refleksja, przez którą bracia mniejsi kapucyni starają się pogłębić sposób przekazywania charyzmatu we współczesnym świecie, weszła na kolejny etap wraz z V Zebraniem Plenarnym Generalnego Biura Formacji (Frascati, 26 kwietnia – 1 maja 2010): jest to międzynarodowe laboratorium, poprzez które Zakon prowadzi systematyczną refleksję nad formacją permanentną i początkową oraz stara się ją animować, uświadamiając sobie coraz bardziej kontekst, w którym żyje oraz wyzwania dla własnej tożsamości, które z nim są związane.
Czytaj całość

Rok kapłański

Zakończył się w Rzymie Rok Kapłański. Rok bogaty w różnego rodzaju inicjatywy, które miały charakter także formacyjny. Zachęcamy do odwiedzenia sekcji DOKUMENTY, gdzie znajdziecie materiały z Sympozjum o Kapłaństwie, które odbyło się w Rzymie w dniach 11-12 marca 2010 na Papieskim Uniwersytecie „Lateranum” oraz z Międzynarodowego Spotkania Kapłanów na zakończenie Roku Kapłańskiego od 9 do 11 czerwca 2010. Obie inicjatywy mogą stanowić bogate źródło formacji osobistej nie tylko dla braci, którzy otrzymali od Pana ów niezwykły dar kapłaństwa, ale dla każdego brata. Pośród konferencji, homilii, przemówień i relacji przygotowanych zarówno przez prezbiterów, jak i przez świeckich, każdy brat będzie mógł znaleźć duchowy pokarm dla siebie. Jeśli ktoś z Was dysponuje innym interesującym materiałem z zakresu formacji, jest proszony uprzejmie o przesłanie go nam, abyśmy mogli go opublikować na naszym blogu z pożytkiem dla innych.

Spotkanie Sekretariatów Formacji Czterech Rodzin Franciszkańskich

Dnia 19 czerwca w kurii generalnej Braci Mniejszych (OFM) odbyło się spotkanie Sekretariatów Formacji czterech rodzin franciszkańskich: OFM, OFMConv., OFMCap., TOR. W spotkaniu uczestniczył także Dyrektor Franciszkańskiego Instytutu Duchowości na „Antonianum” oraz odpowiedzialni za Master dla Formatorów przy tymże Instytucie.

Dialog oraz wymiana doświadczeń dotyczyły formacji - obszaru, którego animacją zajmują się wspomniane organizmy. Mówiono o zasobach, wyzwaniach i trudnościach dotyczących zarówno relacji z zarządami generalnymi poszczególnych zakonów, jak i procesu formacyjnego młodych kandydatów. Przychodzą oni ze świata zsekularyzowanego, co sprawia, że proces inicjacji w życie konsekrowane i przekaz dziedzictwa duchowego św. Franciszka staje się coraz trudniejszy.

MASTER DLA FORMATORÓW 2011

Franciszkański Instytut Duchowości na Papieskim Uniwersytecie „Antonianum” (PUA) w odpowiedzi na potrzeby w łonie Rodziny Franciszkańskiej związane z odnową formacji, proponuje od kilku lat Master dla formatorów. W zbliżającym się roku akademickim propozycja ta zostaje poszerzona o kursy w języku angielskim.

Folder w języku włoskim | formularz zapisów w języku włoskim

Folder w języku angielskim | formularz zapisów w języku angielskim

„STÓŁ OBRAD”

Minister Generalny wraz ze swoim definitorium na początku swojej posługi wyraził pragnienie stworzenia „Stołu obrad”, przy którym spotykałyby się wszystkie sekretariaty kurii w celu synchronizacji poszczególnych obszarów animacji w Zakonie.
Po kilku spotkaniach wstępnych w dniach 16-17 czerwca odbyło się pierwsze zebranie tego typu, zorganizowane i poprowadzone przez br. Helmuta Rakowskiego. W dwóch momentach – pierwszy w kurii generalnej z udziałem Ministra Generalnego, drugi we Frascati – spotkali się następujący bracia: Helmut Rakowski (Sekretarz Generalny Misji), Piotr Komorniczak (Promotor Solidarności), Bernd Beermann (Dyrektor Biura Sprawiedliwości, Pokoju i Ekologii), Rocco Timpano (Sekretarz Generalny Formacji) oraz Prince Valiyakunnel, Marek Miszczyński i Piero Vèliz, członkowie Sekretariatu Generalnego Formacji.
Spotkanie zawsze daje okazję do wzajemnego poznania się i polepszenia komunikacji, ta zaś pomaga ustalić wspólne cele i skoordynować energię dla ich osiągnięcia. W ten sposób animacja staje się bardziej skuteczna. To jest wyzwanie, na które zwrócono uwagę podczas zebrania i które podkreślił także Minister Generalny.

Wizyta formacyjna

Sekretariat Generalny Formacji kontynuuje wizytę w domach formacyjnych Zakonu według mandatu udzielonego mu przez Ministra Generalnego. Wizyta jest okazją do wzajemnego poznania pomiędzy organizmem centralnym, animującym Zakon w sferze formacji a miejscami, w których ona się odbywa. Służy to obopólnemu uwrażliwieniu na problemy formacji młodych braci.

4 maja rozpoczęła się wizyta w domach formacyjnych Konferencji Kapucynów we Włoszech - CIMCAP. Pierwszym jej etapem był dom studiów teologicznych w Fossano (Piemonte) oraz dom „pierwszego doświadczenia” dla młodych w Turynie.

W marcu br., po spotkaniu z formatorami Konferencji Kapucynów Brazylii – CCB (04-06.03.2010), odbyła się wizyta w domach formacyjnych w Peru (08-24.03.2010).

Możliwość odwiedzenia miejsc, w których odbywa się formacja, staje się niezwykle cennym doświadczeniem, pozwala bowiem uświadomić sobie, że Zakon w różnych częściach świata angażuje naprawdę najlepsze siły do formowania młodych ludzi pragnących żyć naszym charyzmatem.

Dlatego warto patrzeć z nadzieją na formację początkową, ponieważ jest to „miejsce” naszej przyszłości. Zachęta należy się przede wszystkim dla formatorów, którzy mają niełatwe, ale wzniosłe zadanie prowadzenia młodych do oddania swojego życia Bogu i braciom. Z pewnością zadanie to wymaga wielkiej odpowiedzialności za powierzonych sobie braci, ale musi iść ono w parze z pogłębioną formacją osobistą.

Kolejny etap wizyty (17-31.05.2010) obejmie Prowincję Emilia Romagna: postnowicjat w Scandiano, nowicjat w S. Arcangelo di Romagna oraz dom studiów teologicznych w Castel S. Pietro (BO).

V Zebranie Plenarne Generalnego Biura Formacji

W dniach od 25 kwietnia do 1 maja dobyło się we Frascati V Zebranie Plenarne Generalnego Biura Formacji, na którym w klimacie braterstwa i dialogu zgromadzili się bracia z Generalnego Sekretatriatu Formacji oraz z Międzynarodowej Rady Formacji reprezentujący trzynaście konferencji Zakonu wraz z Rektorem Międzynarodowego Kolegium św. Wawrzyńca z Brindisi w Rzymie.

Głównym tematem spotkania było „Ratio Formationis Ordinis” w kontekście inter-kulturacji. Z pomocą specjalistów i we wzajemnym dialogu uznano za wartościowe i konieczne powstanie tego narzędzia formacyjnego w Zakonie. Będzie ono przydatne zarówno jako stróż fundamentanych wartości naszego życia, jak również jako podstawa do zdrowej kreatywności, która jest konieczna do autentycznego wcielania charyzmatu w różnych kontekstach kulturowych, w jakich obecny jest Zakon.

Witamy! Pokój i dobro wszystkim

RZYM Otwieramy ten kanał informacyjny dla wszystkich, którzy są zainteresowani życiem nowego Generalnego Biura Formacji (UGF). Umożliwi to poznanie działalności Generalnego Sekretariatu Formacji (SGF) oraz Międzynarodowej Rady Formacji (CIF) i pozwoli na braterską wymianę myśli; z naszej strony będziemy Was informować o naszej działalności, programach oraz o doświadczeniach, co, ufamy, będzie ożywiać zainteresowanie formacją zarówno początkową, jak i permanentną. Z Waszej strony prosimy Was o komunikowanie nam Waszych wrażeń, sugestii i oczekiwań po to, aby nasza posługa była pełna i skuteczna. Rozpoczynamy od przedstawienia Wam nowego UGF.

Oto Generalne Biuro Formacji

Zadania Generalnego Biura Formacji określają nasze Konstytucje w nr 24,5:

„Generalny Sekretariat Formacji winien służyć zarówno przełożonemu generalnemu, jak i przełożonym różnych okręgów, udzielając pomocy i informacji, aby mogli popierać to wszystko, co dotyczy formacji”.

Oto struktura nowego biura UGF:

DOKUMENTY

Sympozjum o kapłaństwie Rzym, 11-12 marca 2010

• Card. Cláudio Hummes, Introduzione
• Mons. Marc Aillet, La liturgia ferita
• Mons. Raymond L. Burke, Dall' Essere alla funzione
• Card. Carlo Caffarra, Sacerdozio ed Ermeneutica della Continuità
• Card. Antonio Canizares Ll., Sacerdocio y liturgia: Educación para la celebración
• Guzmán Carriquiry, Sacerdoti e Laici: il giusto rapporto
• Mons. Willem Eijk, Esperienze di discontinuità riguardante l'identità sacerdotale
• Mons. Fortunatus Nwachukwu, Celibato, castità e verginità
• Stefan Heid, Il celibato ecclesiastico– profili storico-dottrinali
• Card. Julián Herranz, Celibato sacerdotale, carisma istituzionale
• Massimo Introvigne, “Recenti” mutazioni antropologiche
• Manfred Lütz, Il celibato ecclesiastico – profili psico-spirituali
• Mons. Francesco Moraglia, Per una spiritualità del ministero
• Mons. Gerhard Ludwing Müller, Sacerdoti e cultura contemporanea
• Mons. Filippo Santoro, Dall´essere alla funzione: per la missione
• P. Antonio Maria Sicari, O.C.D., Il curato d’Ars e l’identità sacerdotale
• Réal Tremblay, C.Ss.R., Cristologia e identità sacerdotale
• Mons. Mauro Piacenza, Conclusioni

Międzynarodowe spotkanie kapłanów,  9-11 czerwca 2010

• Card. Cláudio Hummes, Omelia nella Basilica di San Paolo
• Card. Joachim Meisner, Conversione e missione
• Card. Marc Ouellet, Maria, in comunione fraterna
• Card. Tarcisio Bertone, Omelia
• Benedetto VXI, Colloquio con i sacerdoti
• Benedetto XVI, Omelia

Nowości bibliograficzne

• Luciano Manicardi, La vita religiosa radici e futuro. (Problemi di vita religiosa), EDB 2012 

Quale futuro per la vita consacrata? Come rinnovarla? «La crisi non impedisce il futuro, ma ne è spesso la condizione, spesso è la fucina che lo prepara affinando, bruciando, purificando, eliminando...» (dall'Introduzione). Le pagine proposte dall'autore intendono cogliere l'attuale crisi della vita consacrata come appello e come possibilità. Sull'esempio e sul fondamento della vita e della pratica di umanità di Gesù, di cui testimoniano i Vangeli, la vita religiosa è chiamata a essere anzitutto una vita umana e umanizzata all'interno delle strutture antropologiche del celibato e della vita comune. Emerge qui l'importanza delle dinamiche relazionali, della comunicazione e dell'autorità nella vita comunitaria per caratterizzare la qualità umana ed evangelica della vita religiosa. Questi alcuni dei nodi affrontati dall'autore disegnando un percorso di semplificazione e di essenzializzazione che la vita religiosa è chiamata a intraprendere.

• Lécrivain, Philippe, Vita religiosa in tempo di crisi: un rischio e un'opportunità, EDB 2012 

La vita consacrata è un modo di vivere il Vangelo sulla scia di un fondatore. Partendo da questi due riferimenti - Vangelo e mandato del fondatore - l'autore ricostruisce come e con quali intenti sono emersi, lungo la storia del cristianesimo, i tratti tipici che caratterizzano la vita monastica e religiosa. Individua le ragioni teologiche e storiche che hanno prodotto i grandi modelli, spirituali e giuridici, che così fortemente hanno caratterizzato il cattolicesimo occidentale. Colloca, infine, questi modelli nella crisi presente, per individuare motivi di attenzione, ragioni di speranza, prospettive su cui costruire. Egli giunge quindi a concludere che la vita religiosa, così come lo stesso cristianesimo, non è in crisi a motivo della nequizia dei tempi, ma perché, chiamata a superare se stessa per ritrovare le grandi intuizioni fondatrici, fatica a conformarsi a Cristo in modo nuovo nella forza dello Spirito. Vera e propria teologia fondamentale della vita consacrata, il volume costituisce un punto di riferimento nel ripensamento di quest'ultima per l'oggi e guardando al futuro.

• Cozza, Rino, Voglia di vita evangelica. Nuovi modelli di vita religiosa, EDB 2012 

La vita consacrata fatica a pensarsi e proporsi in modo nuovo, soprattutto in Occidente. Ma essa rimarrà viva solo se saprà non farsi paralizzare da un'identità predefinita, se saprà rispondere alle aspettative dell'attuale società, che dai consacrati si attende di vedere il riflesso concreto dell'amore di Cristo per ogni persona e della sua attitudine guarente, attraverso forme che portino anche pienezza di umanità. Il volume non si ferma all'analisi e alla denuncia, ma aiuta ad aprire il cuore alla speranza, indicando nuovi cammini possibili, segnalando in particolare alcune scelte: vera e profonda attenzione ai segni dei tempi, condivisione carismatica con i laici e fraternità che si fanno carico di una nuova uguaglianza e di una nuova libertà, fuoriuscita dalle solite prassi istituzionali di governo e di amministrazione.

• G. Javier, La crisi della seconda età. La vocazione religiosa alla prova, EDB 2011

"Perché a 50 anni, nel momento in cui una persona può gestire nel modo migliore la propria vita, si sperimentano in modo tanto acuto le ansie del proprio tempo? Perché la sensazione di aver donato il meglio di se stessi a un ideale sembra esigere un sacrificio troppo grande?" Da esperto formatore, specialista delle problematiche della mezza età, l'autore offre uno strumento dedicato ai consacrati quale aiuto per affrontare questioni psicologiche, esistenziali e spirituali che si agitano dentro di loro e favorire percorsi di soluzione.

• A. Cencini, Formazione Permanente: ci crediamo davvero?, EDB 2011

«Mi sono reso sempre più conto, nei vari contatti col mondo presbiterale e consacrato, anche fuori d'Italia, di quanto l'idea di formazione permanente fosse e sia ancora piuttosto vaga e nebulosa, povera e ambigua, parziale e superficiale, più legata alla sociologia che alla teologia.... Ecco forse perché la cosa stenta a decollare e divenire prassi abituale e universale, per quanto se ne parli». Le pagine del volume espongono il vero senso della formazione permanente, la sua ragion d'essere e la funzione essenziale. Per rendere la vita dei presbiteri e dei consacrati sempre più ricca e matura.

• Enzo Bianchi, Po co i jak się modlić, Edycja św. Pawła, 2011

Czy możecie szczerze wyznać, że nigdy nie mieliście problemów z modlitwą? Trudno się do tego przyznać, gdy ma się wrażenie, że dotyczy to tylko nas. Książka Enzo Bianchiego, założyciela Wspólnoty Monastycznej z Bose, odkrywa przed czytelnikiem całą praktyczną wiedzę o tym, czym jest modlitwa, po co mamy się modlić i jak się modlić, aby nasza modlitwa była miła zarówno nam, jak i Bogu.

• M. Garzonio, Serce kapłana. Wychowanie uczuciowe i emocjonalne prezbiterów, Wyd. Bratni Zew 2011

Książka dotyka ważnego problemu życia emocjonalnego prezbiterów - kapłanów, zakonników i zakonnic. Osoby te często stają w obliczu wielkiej samotności, bezsilności i wyobcowania. Książka pokazuje, że uczuciowość i emocjonalność przynależą do normalności życia, a umiejętność nawiązywania kontaktów jest niezbędna dla zachowania równowagi w życiu każdego człowieka, stanowiąc tym samym zapowiedź pogody ducha zarówno w relacjach z innymi jak i życiu parafialnym.

• Cucci Giovanni, Maturità dell'esperienza di fede, Elledici 2010
Questo libro tratta la problematica della possibile maturità dell'esperienza di fede dal punto di vista filosofico, psicologico e spirituale. Scopo del lavoro è di aiutare a fare chiarezza circa il percorso di vita della persona, riconoscendone desideri ed eventuali ostacoli o ambiguità, tenendo presente in particolare tre finalità fondamentali: descrivere il soggetto nel suo sviluppo affettivo, cognitivo, relazionale; notare se esso sia consapevole delle sue aree problematiche, valutando le relative capacità di autocontrollo; mostrare i possibili riflessi nell'esperienza spirituale e nella sua rappresentazione di Dio.

• Kijas Z. OFM Conv, Życie zakonne. Turystyka czy pielgrzymowanie, WAM 2010

Wejrzenie w naturę zakonnego powołania, szczególnie we współczesnej kulturze, wydaje się trudne. Jego właściwy sens zdoła odczytać wyłącznie ten, kto wierzy. Tylko wiara objawia treść powołania i tylko ten, kto wierzy i szuka ciągłego pogłębienia swojej wiary, jest w stanie podjąć powołanie. Jak ma je realizować współczesny zakonnik / współczesna zakonnica?

Książka stanowi próbę odpowiedzi na to pytanie, próbę odczytania na nowo – w kontekście dzisiejszego świata – istoty zakonnego powołania. Jest zredagowanym na nowo zapisem rekolekcji, które zostały przeprowadzone przez autora w 2010 roku dla sióstr sercanek w Krakowie.

• o. Franco Imoda SJ, Gdybym miłości nie miał... Emocje i uczucia w wychowaniu i formacji (płyta CD audio), WAM 2010

Wydaje się, że po ostatnich wiekach dominacji rozumu ludzkość na nowo odkrywa zapomniany wymiar serca i jego mądrości. Stąd rodzi się oczywiste pytanie o rolę uczuć i emocji w wychowaniu, formacji dzieci, młodzieży i dorosłych. Franco Imoda odsłania przed nami subtelne powiązania woli, rozumu i serca, wykorzystując do tego nie tylko mądrość płynącą z nauki, ale także swoje bogate doświadczenia kapłana i kierownika duchowego, wychowawcy i terapeuty.

• Krzysztof Wons SDS, Sens Życia. Powołanie i wybór, Wydawnictwo Salwator 2010

Dobre lub złe wybory nie są wynikiem losowych sytuacji, dziełem przypadku, szczęśliwego trafu czy pecha. Są owocem dobrego lub złego rozeznawania. Największą sztuką nie jest sam wybór, ale rozeznawanie, które do niego prowadzi. Co jest potrzebne do dojrzałego wyboru - o tym mówi książka.

• Josu Mirena Alday, I beni dei consacrati a servizio della missione, Ancora 2010

«Non si può intraprendere un processo di rivitalizzazione di un Istituto religioso senza prestare una particolare attenzione all’uso evangelico dei beni, al modo cioè di acquistare i beni, alla loro gestione finanziaria, alla quantità di beni che vengono accumulati, all’uso cui si destinano il patrimonio e il denaro e al modo in cui si condivide ciò che si possiede. Riuscire ad utilizzare le risorse economiche a vantaggio della missione e nel rispetto dei valori evangelici è una preoccupazione importante che riguarda l’identità religiosa oggi e la credibilità della testimonianza che si offre» (dalla Presentazione).

Si tratta di un libro molto attuale, interessante e che pone seri interrogativi. Particolarmente indicato per gli economi/e generali, provinciali e locali, nonché per ogni persona di governo di un Istituto di vita consacrata.

• Tonino Cantelmi - Pasquale Laselva, La vita consacrata come risposta ai problemi del nostro tempo, Art 2010Dinanzi ai mali del nostro tempo - narcisismo, ricerca di sensazioni, ambiguità - la vita consacrata rappresenta una risposta concreta. Oggi, la persona consacrata, attraverso l'incontro reale con l'altro e la proclamazione di valori più grandi - come l'amore oblativo e la fedeltà, rappresentate da una chiara identità - è, non solo testimone della potenza emancipatrice della sequela di Gesù, ma rappresenta quel sano modello di vita, di fratellanza, tanto necessario in questa società.

• Kard. Tomáš Špidlik SJ, Perełki Ojców Kościoła, Wydawnictwo Księży Marianów Warszawa 2010"Jest to jedynie garstka perełek, którą każdy sam sobie nawlecze na nić swojego osobistego życia" - mówi o swojej nowej książce znana postać Kościoła czeskiego i powszechnego, kardynał Tomáš Špidlík (1919-2010). Zastanawia się w nich nad podstawowymi aspektami życia chrześcijańskiego: za punkt wyjścia obiera przy tym wypowiedzi wybitnych osobistości chrześcijańskich, którym tradycja przyznała honorowy tytuł "Ojców Kościoła". Ojcowie ci nie ograniczali się tylko do teoretycznego poznawania prawd teologicznych, ale zawsze pytali, jakie mają one znaczenie dla życia duchowego. Także Špidlík dociera w swych rozważaniach do jądra spraw, dotykając naszej żywej teraźniejszości. Powstało dzięki temu ciekawie skonstruowane inspirujące spojrzenie na duchowość pierwszych wieków chrześcijaństwa, które zadowoli każdego, kto pragnie się duchowo odświeżyć i dokształcić.

• Pardilla A., “The Christ of Formation”. Biblical and Theological Manual of Formation to Religious Life, Libreria Editrice Vaticana 2010

“The Christ of Formation” is a great manual for formators, a precious “vademecum” for those who are called to serve as superiors in the religious life and a secure guide for those who want to deepen their identity as a consecrated person in the light of the Holy Scripture and of the Magisterium of the Church.

• Autores varios, Vita Consecrata, Claretianas 2010
Se trata de una nueva e interesante colección de libros de ágil formato y precio muy asequible, con temas actuales e importantes de vida consagrada. Algunos han sido ya publicados en otros volúmenes de congresos sobre Vida Consagrada o en revistas especializadas. Otros son inéditos. La nueva colección ofrece un recurso valioso para todas aquellas personas consagradas preocupadas por su permanente renovación y formación.
-Aquí estan los títulos de los 8 primeros libros:
-La Vida Religiosa en Europa. Realidad actual y actitud teológico-espiritual. José Rovira Arumí.
-La espiritualidad del celibato. Mons. Juan María Uriarte.
-La escuela de la Palabra. Lectio Divina y comunidad. Enzo Bianchi.
-La era digital. Una oportunidad para la vida consagrada. Fernando Prado Ayuso.
-La idolatría de las Riquezas. Redescubrir la pobreza evangélica en tiempos de crisis. José Cristo Rey García Paredes.
-Las ocho montañas de la Vida Consagrada. Joan Chittister.
-Vivir en comunidad. Dinámicas de comunión para hoy. Fabio Ciardi.
-¿Nos interesa de verdad la formación permanente? Pedro Belderrain.

• Teresa Olearczyk, Pedagogia ciszy , Wydawnictwo WAM, 2010

Powstanie tej książki jest przejawem potrzeby dociekań możliwości tkwiących w ciszy jako potencjalnie nośnej kategorii dla teorii i praktyki pedagogicznej. Prezentowane rozważania stanowią swego rodzaju punkt wyjścia do opisu ciszy i wykorzystania jej w procesie dydaktyczno-wychowawczym oraz formacyjnym. Warto podkreślać, jak znacząca jest obecność ciszy w procesie wychowania, szczególnie w sytuacji wszechobecnego hałasu i narastającej nadpobudliwości dzieci i młodzieży.

• Jan Paweł II, O modlitwie , Wydawnictwo M, 2010

O modlitwie to książka-przewodnik oparta o wybór tekstów Jana Pawła II. Papież wprowadzał wiernych w tajniki życia duchowego zawsze z pozycji świadka i człowieka żarliwej modlitwy. Przewodnik omawia różnorodne rodzaje i sposoby modlitwy. Wiele tekstów papieskich jest wprowadzeniem w podstawowe kwestie życia duchowego: wartość modlitwy; modlitwa jako fundamentem życia chrześcijańskiego, modlitwa jako słuchanie, modlitwa jako źródło światła i mocy, modlitwa wspólnotowa i osobista, modlitwa w rodzinie, modlitwa a asceza, modlitwa a wiara, modlitwa nieustająca, modlitwa a miłość, modlitwa w cierpieniu, Duch Święty i modlitwa. Papieskie teksty przypominają o podstawach i zasadach życia modlitwy ich uważna lektura może przyczynić się do ożywienia duchowego.

• Życie duchowe - Jesień 64/2010, Między skrupułami a cynizmem , Wydawnictwo WAM

O tym, jak przekraczać skrupuły i cynizm, piszą w najnowszym numerze "Życia Duchowego" między innymi: Piotr Aszyk SJ (Skrupuły - moralna buchalteria), Stanisław Morgalla SJ (Ponad skrupułami i cynizmem) i ks. Dariusz Jastrząb (Spowiednik wobec skrupułów). Ks. Stanisław Haręzga w artykule pt. Dawid i Judasz, na przykładzie tych dwóch biblijnych postaci, ukazuje zdrowe i chore poczucie winy, które albo człowieka ocala, albo prowadzi go do śmierci. Leon Nieścior OMI przedstawia natomiast rady i wskazania dotyczące samooskarżania się, jakie można znaleźć w starożytnej literaturze ascetycznej. Ks. Alfons Skowronek zastanawia się, na ile polityka jest troską o dobro ogółu, a na ile cyniczną grą ludzi władzy.

• Piraino G., Gli Istituti di vita consacrata tra formazione integrale, disagio e crisi d'identità, in Laurentianum 51 (2010), 63-118

Il fatto che la vita consacrata vive oggi la crisi d'identità non è tutto nuovo: se ne parla dovunque. L'articolo cerca di approfondire quali possano esserne le cause e cosa si possa fare per uscirne; invita a pensarne in termini di prevenzione e non solo delle azioni immediate. Meno impegnativo risulterebbe il riflettere sulle situazioni problematiche come eccezionali ma un atteggiamento del genere non porterebbe ad un rinnovamento della vita consacrata. Prendere invece consapevolezza dei problemi, dei disagi, delle crisi, tenere sempre in considerazione prima di tutto la persona che soffre, diventa impegno e responsabilità. Questo è il ruolo della formazione.

• Pardilla A., Il Cristo della Formazione. Manuale biblico e teologico di formazione alla vita religiosa, Libreria Editrice Vaticana 2010

Il Cristo della formazione è un ottimo manuale per i formatori e le formatrici, un prezioso "vademecum" per quanti sono stati chiamati al servizio dell'autorità nella vita religiosa e una guida sicura per tutti quelli che nelle varie tappe della formazione sentono il bisogno di approfondire, alla luce della Sacra Scrittura e del Magistero della Chiesa, il senso positivo, soprattutto cristologia, della loro identità.

• Zas Friz De Col Rossano., Presbitero religioso nella Chiesa. Saggio storico-teologico d’interpretazione , EDB 2010

L'autore è mosso dal desiderio di indagare la differenza tra il presbitero secolare e quello religioso e di verificare se, nel momento in cui si definisce il carisma religioso, il sacramento dell'ordine si riduca a una dimensione secondaria. Scopo del saggio è inoltre abbozzare una concezione pluriforme del ministero ordinato che appaia pertinente sotto il profilo teologico, pastorale e canonico. L'intento è quello di contribuire all'evoluzione della concezione del presbitero nella Chiesa italiana affinché, conservando l'unità sacramentale, si rispettino le differenze che nascono dai carismi ecclesiali riconosciuti dalla Chiesa. Nell'affrontare il rapporto storico e teologico tra ministero ordinato e vita consacrata, la ricerca prende avvio esaminando la letteratura prodotta nel post-concilio sull'argomento, chiarisce poi lo sviluppo storico della figura del presbitero religioso nella Chiesa, offre una riflessione teologica sul ministero ordinato e il carisma della vita religiosa in rapporto all'attuale teologia del ministero ordinato e infine verifica quanto sviluppato nei capitoli precedenti alla luce del documento della CEI sulla formazione del presbitero in Italia (2007).

• Walter Kasper, Servitori della gioia. Esistenza sacerdotale - Servizio sacerdotale, Queriniana 2010

Il libro è una testimonianza dell'autore in occasione del suo cinquantesimo anniversario dell'ordinazione sacerdotale: «… sono stati anni ricchi di cambiamenti non soltanto nella mia vita… bensì anche nella vita della Chiesa in generale e, non da ultimo, nel drammatico decorso della storia del mondo». (Card. W. Kasper)

• Hans Urs Von Balthasar, Esistenza sacerdotale, Queriniana 2010

Il grande teologo svizzero, nei saggi e nei contributi presentati in questo volume, intende chiarire i tratti qualificanti dell’esistenza sacerdotale oggi. Per farlo risale alle origini, agli apostoli, alla loro chiamata, al loro andare con Gesù per le strade della Galilea e della Giudea, e in particolare risale al momento in cui hanno origine la missione apostolica e tutta l’esistenza cristiana, e cioè il mistero della Pasqua di Gesù. La sera prima della sua morte Gesù ha istituito l’eucaristia e il sacerdozio; immediatamente dopo la risurrezione ha conferito ai suoi apostoli il potere di togliere i peccati, ha affidato a Pietro il suo gregge e ha inviato gli Undici in tutto il mondo. Von Balthasar vede la vita e la missione dei pastori d’oggi in continuità non solo con i primi apostoli, ma soprattutto con Gesù stesso. La persona e la missione di Gesù Cristo stanno al centro della spiritualità sacerdotale, e così tutte le riflessioni sul sacerdozio contenute nei testi qui raccolti ruotano attorno a Gesù Cristo e alla sua missione: Gesù come fonte e norma dell’esistenza sacerdotale.

• Nuove forme di vita consacrata, a cura di R. Fusco e G. Rocca, Urbaniana University Press 2010

Il volume raccoglie gli atti del convegno di studi sulle nuove forme di vita consacrata, tenutosi a Roma nei giorni 5-6 ottobre 2007 e segue nella sua struttura il suo impianto multidisciplinare: teologico, sociologico, esperienziale. Vengono trattati tanti aspetti che interessano le nuove comunità: il tipo di governo e il modo di vita, il modo di intendere i consigli evangelici, il modo con cui la Congregazione per gli Istituti di Vita Consacrata ha proceduto all’approvazione di alcuni di essi, le difficoltà d’interpretazione del canone 605 del Codice di diritto canonico, i rapporti non sempre facili tra la Congregazione per gli Istituti di Vita Consacrata e il Pontificio Consiglio per i Laici per il riconoscimento di quelle associazioni che prevedono un ramo di vita consacrata... E' un volume che aiuta a riflettere e rileggere le proprie tradizioni con i nuovi segni dei tempi.

• Bruna Costacurta, Eliasz, Wydawnictwo Salwator 2010

Rozważania znakomitej biblistki poświęcone Eliaszowi – jednemu z najbardziej tajemniczych i zdumiewających proroków w historii zbawienia. Podczas gdy jego naród odchodził od Boga, on żył wiarą i walczył o wiarę ludu, do którego został posłany. Żył prawdą, której naród nie chciał przyjąć. Choć stał się prorokiem „jak ogień”, nie przestał być człowiekiem kruchym i słabym. Opanowywał go nie tylko duchowy żar, ale i stany lęku graniczące z depresją i modlitwą o śmierć. Poznał, czym jest samotność, trwoga śmierci, pustka i dramat ucieczki. Doświadczył, czym jest nawrócenie, radość powrotu i wzięcie do nieba. Próby w wierze i duchowe zmagania towarzyszyły mu do końca ziemskich dni.

• Anselm Grün OSB, Między ideałami a słabościami, Zeszyty Formacji Duchowej nr 45, Wydawnictwo Salwator 2010

Jesteśmy głodni ideałów. Bez nich przestajemy się rozwijać. Chrześcijanin znajduje je w Ewangelii. Ideały ewangeliczne są siłą życia, potrafią wydobyć z nas niespożyte energie ludzkie i duchowe i dobrze je ukierunkować. Stawiają nam wymagania, pomagają przekraczać własny egoizm, przeciętność i konsekwentnie dążyć do celu. Człowiek, który zatraca ideały, zatraca siebie. Dojrzałość ludzka i duchowa to takie przeżywanie napięcia między ideałami a słabościami, które prowadzi nas do rzeczywistego, a nie pozornego rozwoju. Bóg nawet z wielkich słabości potrafi wyprowadzić ogromne dobro.

• Gisbert Greshake, Essere preti in questo tempo. Teologia - Prassi pastorale – Spiritualità, Queriniana 2010

Nella sua opera, che ha già conosciuto diverse edizioni e che ora viene riproposta in forma riveduta e notevolmente ampliata, Gisbert Greshake analizza le basi neotestamentarie e gli intricati percorsi del ministero nella sua storia fino ai nostri giorni. L’Autore delinea, sullo sfondo della crisi che la Chiesa contemporanea sta attraversando, una identità sacerdotale all’altezza delle sfide del nostro tempo. È un libro che vuol incoraggiare chi s’impegna nel ministero ecclesiastico, ma vuol anche affiancare il cristiano laico che intende impegnarsi sulla via di una Chiesa in cammino verso una terra ancora inesplorata.

• Bruno Forte, I Salmi delle ascensioni: Un cammino spirituale, Edizioni San Paolo 2010

Nei Salmi delle ascensioni (dal 120 al 134) la salita fisica verso la Città Santa si presta ad essere colta come simbolo dell’ascensione a Dio, cui tutti siamo chiamati: Colui che ci ha fatti per sé, attira a sé il nostro cuore inquieto. Perciò, questi canti si offrono come una metafora della vita, cammino dell’uomo verso la Città celeste dov’è la vera dimora e patria di ciascuno di noi. Entrare nel mondo evocato da questi Salmi vuol dire educarsi al desiderio di Dio, riconoscendo in Lui la vera meta, da sempre intravista e non ancora posseduta, e cogliendo nel Suo abbraccio promesso il porto sospirato cui orientare la navigazione della vita personale e della storia nella sequela del Figlio, morto e risorto per noi.

• Giovanni Cucci, Hans Zollner, Chiesa e pedofilia. Una ferita aperta Sottotitolo: Un approccio psicologico-pastorale, Àncora 2010

La pedofilia di preti e di religiosi e il modo con cui il problema è stato gestito – al di là dello tsunami mediatico che ha provocato – è certamente una ferita aperta nella vita della Chiesa. Questo saggio si propone di riflettere sul problema in quanto tale, le sue cause, le sue caratteristiche psicologiche, le possibili prevenzioni, le piste per il futuro. Con il testo integrale della "Lettera di Benedetto XVI ai cattolici irlandesi".

• Silvano Fausti, Occasione o tentazione? Scuola pratica per discernere e decidere, Àncora 2010

Con l’aggiunta di una nuova prefazione dell’autore al testo, questo “classico della consapevolezza” arriva alla sua quarta edizione. Si tratta di un piccolo manuale di cammino interiore che attinge dalle tradizioni più antiche e collaudate per imparare l’arte di discernere e decidere. L’autore, con una esposizione precisa e un linguaggio semplice, aiuta a vedere la differenza tra piacere apparente e gioia, tra tristezza positiva e negativa, e propone esercizi da fare per vivere il dono più grande dell’uomo: la libertà.

• Józef Augustyn SJ, W trosce o autentyczne życie duchowe, Zeszyty Formacji Duchowej nr 47, Wydawnictwo Salwator 2010

Autor prezentuje serię artykułów na tematy związane z rozwojem życia duchowego. Wszystkie kolejne teksty można potraktować jako odpowiedź na pytanie: jak zapobiegać duchowemu i moralnemu rozmyciu, wypaleniu, zagubieniu?Ewangeliczna czystość serca i ewangeliczne ogołocenie - to najpewniejsza droga do podtrzymania i rozwijania w nas autentyczności życia duchowego i ducha modlitwy. Niebezpieczeństwo wewnętrznego rozbicia i wypalenia wiąże się bowiem ściśle z nieczystą troską o szukanie indywidualnej gratyfikacji na polu zawodowym, rodzinnym i towarzyskim oraz z lękowym przywiązaniem do siebie i do tego wszystkiego, kim jesteśmy, co robimy i co posiadamy.

• Michelina Tenace, Posługa przełożonych, Wydawnictwo Salwator 2010

Czy w każdej wspólnocie działającej w oparciu o Ewangelię potrzebna jest osoba sprawująca władzę? Jakie zagrożenia łączą się z posługą przełożonego? Na czym polega zarządzanie wspólnotą w Kościele? – oto pytania, które stały się podstawą do rozważań zawartych w niniejszej publikacji. Autorka, analizując postawy wielkich świętych (m.in. Bazylego, Benedykta, Dominika), stara się nakreślić ideał posługi przełożonego. Dotyka także kwestii skomplikowanych relacji między przełożonymi i podwładnymi, udzielając wskazówek, jak należy je budować i prostować. Czyni to, odwołując się m.in. do tradycji chrześcijańskiego wschodu. Czytając to dzieło, odkryjemy klucz do owocnej i udanej posługi przełożonych, czyli mądrość kierowaną miłością i w miłości się objawiającą.

• Krzysztof Wons SDS, Ty wiesz, że Cię kocham. Rekolekcje ze św. Piotrem, Wydawnictwo Salwator 2010

Autor odsłania przed czytelnikiem nowe, dotąd nieznane, horyzonty historii Rybaka z Betsaidy. W dynamice lectio divina krok po kroku stara się zrozumieć drogę powołania człowieka, którego imię nie przestaje oddziaływać na historię zarówno pojedynczych osób, jak i całego Kościoła.

• Lespinay Guy, Acompañar las vocaciones religiosas, Claretianas 2010

El presente libro es una interesante reflexión sobre el camino del acompañamiento a quienes desean consagrarse a Dios en la vida comunitaria. La llamada, el discernimiento y la adaptación a la vida religiosa son vividos de una manera diferente por candidatos que provienen de diversos medios y edades, lo que requiere por parte de los formadores una adaptación constante. Para que cada vocación florezca y se realice es necesario un largo tiempo de formación en el que la interacción positiva y comprensiva entre el formador, la comunidad y el candidato son asuntos cruciales.

• Cencini Amedeo, L' ora di Dio. La crisi nella vita credente, EDB 2010

La prima parte del libro descrive le crisi dai punti di vista oggettivo e soggettivo. La seconda parte entra nei contenuti della crisi con una grande ricchezza di insegnamenti per la concretezza delle situazioni. La terza parte passa in rassegna alcuni modi per accostarsi alle crisi, per riconoscerle e per riuscire ad attraversare con esito positivo. Il libro può essere un prezioso aiuto alla pratica di una vera formazione permanente.

• Bruno Maggioni, Alle radici della sequela, Àncora 2010

La vita consacrata, considerata per secoli la roccaforte della Chiesa, è in affanno. Don Maggioni propone come principale rimedio a questo stato di crisi generale il ritorno alle radici della sequela. L’identità di Gesù è alla base dell’identità del discepolo che, a sua volta, si riflette nell’identità del consacrato.

• Angelo Amato, Il Celibato di Gesù, Libreria Vaticana 2010
Oggi la castità sembra una lingua incomprensibile ai più e anche ai cristiani, tuttavia il celibato dei sacerdoti cattolici resta indiscutibile, perché a ragione si può parlare di celibato di Gesù. L'arcivescovo Angelo Amato, prefetto della Congregazione per le Cause dei santi, ribadisce il valore profondo attribuito alla rinuncia dei sacerdoti al matrimonio, un valore «teologico» che rimanda all'imitazione di Cristo. Il silenzio totale del Nuovo Testamento su mogli ed eventuali figli di Gesù ha un'unica spiegazione: non esistevano. Secondo il capo dicastero vaticano, poi, fin dall'inizio la verginità di Cristo è stata la fonte del carisma del celibato per il regno, vissuto in modo ammirevole da monaci, consacrati, sacerdoti, laici di ogni lingua e nazione, che hanno fatto di questo aspetto dell'imitazione di Cristo lo strumento più efficace della propria santificazione e della propria missione.

• Józef Augustyn SJ, Świat naszych uczuć. Mały przewodnik w poznawaniu i kształtowaniu ludzkich uczuć, Wydawnictwo „M” 2010

Książka jest zapisem refleksji o. Józefa Augustyna na temat ludzkich uczuć, lęków i wychowania seksualnego, które rodziły się w kontekście bogatej działalności duszpasterskiej Autora. Każde zdanie poparte jest dużym doświadczeniem kierownictwa duchowego oraz doskonałą znajomością ludzkiej psychiki. Książka, jak wskazuje jej podtytuł, jest praktycznym przewodnikiem, dzięki któremu możemy łatwiej odkrywać bogactwo swoich uczuć, akceptować je i uczyć się nimi mądrze kierować. Cenne jest to, iż usiłuje ona łączyć problemy natury emocjonalnej z doświadczeniem duchowym i religijnym. W praktyce codziennego życia nie da się bowiem oddzielić problemów emocjonalnych i psychicznych od moralności i wiary.

• Thomas Merton, Kierownictwo duchowe i medytacja, Wydawnictwo „M” 2010

Książka składa się z dwóch części. Pierwsza część adresowana jest do osób, które poszukują kierownika duchowego lub chcą pełniej wykorzystać już istniejącą relację oraz do kapłanów, którzy są zbyt nieśmiali, by uważać się za potencjalnych ,,kierowników duchowych?. Autor wskazuje jak przezwyciężać naturalne wątpliwości, aby ? polegając na Bożej pomocy ? podjąć tę posługę. Druga część książki składa się z rozważań na temat medytacji i jest przeznaczona głównie dla tych, którzy pragną codziennie medytować.

• Krzysztof Dyrek SJ (red.), Odejścia od kapłaństwa. Studium historyczno-psychologiczne, WAM 2010

Książka zawiera referaty wygłoszone podczas sesji zatytułowanej Wielu uczniów jego odeszło i już z Nim nie chodziło (J 6, 66), jaka odbyła się w WSF-P "Ignatianum" w Krakowie w 2009 roku. Rezygnacja bądź dymisja ze stanu duchownego była zawsze obecna w historii Kościoła, choć jej przyczyny były różne. Znani księża profesorowie: Jan Kracik, Grzegorz Ryś i Henryk Pietras SJ przedstawiają problem z perspektywy historycznej. Refleksję nad aktualnymi przyczynami rezygnacji z kapłaństwa w ujęciu socjologicznym i psychologicznym podejmują prof. Tadeusz Borkowski i ks. Mieczysław Kożuch SJ. Bogusław Borys pisze o swojej drodze do kapłaństwa i rezygnacji z niego. Rozważania prowadzone w atmosferze szczerości i pokory pomagają zrozumieć kapłanów, którzy odchodzą oraz docenić tych, którzy są wierni swemu powołaniu, pomimo napotykanych trudności.

• A. CENCINI, La crisi nella vita del formatore, Tredimensioni 7 (2010), 154-165

Breve ed interessante riflessione sulla crisi che interessa i formatori: l’autore aiuta a riflettere sul contenuto delle crisi e sulle modalità in cui si portano le crisi.

Interessanti, alla fine, gli stimoli, con domande semplici e chiare, per una riflessione personale o comunitaria sul significato della crisi nella vita del formatore, sul come gestirla e su quali sono i frutti di una crisi.

In questo numero della rivista Tredimensioni di maggio/giugno correnti, sono da segnalare anche:Donatella Forlani, Diventare migliore: un pericolo a cui resistere, 197-206; Luis Maria García Domínguez, Celibato e patologie sessuali, 207-215.

• Santità francescana oggi. Significato, figure, formazione, a cura di p. Martinelli, EDB Bologna 2010
“Memori delle parole di nostro Signore Gesù Cristo per le quali siamo invitati a riconoscere l'albero dai suoi frutti, abbiamo voluto sottolineare la capacità del carisma francescano di generare frutti di santità anche oggi, mostrando come essa stessa possa rappresentare l'ideale formativo cui educare le nuove generazioni di coloro che si mettono alla sequela di Cristo” - dalla nota di presentazione.

• Formacja bez seminarium, Kwartalnik poświęcony formacji kapłańskiej, Pastores, nr 47 (2010)
Coraz częściej pojawiają się głosy wieszczące erozję Kościoła w Polsce. Co zrobić, aby nasze parafie, ruchy i stowarzyszenia katolickie, pomimo zagrożenia laicyzacją wynikającą z dobrobytu, żyły wiarą? Czy nie kluczowa jest w tym względzie kwestia stałej formacji prezbiterów? Jak prowadzić formację własną i innych, gdy nie chronią nas już seminaryjne mury? Na te i inne pytania szuka odpowiedzi 47 numer kwartalnika Pastores.

• Thomas Koonan, Priests and the Society: A Sociological Study of the prospects and challenges, Kristu Jyothi Publications. kristjyothi@vsnl.net

• Fr. Dominic Francis Hoffman OP & Fr. Basil B Cole OP, Cosecrated Life: Contribution of Vatican II, St. Paul’s publications, marketing@stpaulsbyb.com

• CHRISTOPH SCHÖNBORN, La gioia di essere prete. Sui passi del Curato d’Ars, Paoline 2010

Frutto del ritiro sacerdotale internazionale che si è tenuto ad Ars dal 27 settembre al 3 ottobre 2009, il volume riprende, approfondisce e sviluppa, alla luce degli insegnamenti del Curato d’Ars, i temi principali, e che stanno più a cuore a Benedetto XVI, dell’Anno Sacerdotale:

- la vocazione sacerdotale come consacrazione per la salvezza del mondo;

- il sacerdote, testimone dell’amore di Dio;

- il sacerdote, uomo della Parola e della preghiera;

- sacerdozio, Eucaristia e carità pastorale.

• AUTORI VARI, La formazione oggi? Porsi accanto per aiutare a crescere, Paoline 2010

La formazione religiosa viene trattata secondo una prospettiva nuova e per questo feconda di sviluppi: il maestro/a è tale nella misura in cui si pone prima di tutto come fratello/sorella della persona che accompagna, per portarla all’esperienza di Cristo. Questa esperienza è imprescindibile se vogliamo che le fondamenta della nostra vita consacrata siano solide, «piantate sulla roccia».

I relatori [Giuseppina Alberghina, Fabrizio Pieri, Marina Štremfelj, Massimo Grilli, Beppe Roggia, Samuela Rigon], tutti studiosi esperti di direzione spirituale, sono conosciuti per la loro esperienza e frequentazione della vita religiosa. Come sempre, a ciascuno è affidato una angolatura particolare, secondo la loro specializzazione: la teologia spirituale, l’accompagnamento spirituale, il fondamento biblico, le problematiche giovanili e il rapporto con l’autorità.

La competenza dei relatori traccia in breve delle linee sicure per un percorso di approfondimento affrontando la vita consacrata nella sua complessità e varietà di aspetti, sempre in riferimento alla crescita dei giovani religiosi.

• C. Martini, F. Radaelli, Prove e consolazioni del prete, Ancora 2010

• Jan Paweł II, Duchowość kapłana. Katechezy o formacji, Wydawnictwo W drodze, 2010

Ta niewielka książka zawiera zbiór katechez Jana Pawła II dotyczących duchowości oraz formacji kapłańskiej. W niewielu krótkich, przejrzystych i mocnych zdaniach opisane w niej zostały najistotniejsze cechy, jakimi odznaczać powinien się kapłan - zwłaszcza kapłan naszych czasów.

• Franco Imoda SJ, Odkryj w sobie tajemnicę, Psychologia i formacja, Wydawnictwo WAM, 2010

Autor wraca do zapomnianej przez współczesność kategorii tajemnicy, która wydaje się trafnym sposobem wyrażenia rzeczywistości człowieka. Uznaje, iż rozwój człowieka może być właściwym miejscem przybliżenia się do niej, miejscem, w którym osoba ludzka - pojmowana jako tajemnica w obliczu Tajemnicy - może ujawnić się w pełni i realizować. Na koniec ukazuje, w jaki sposób rozwój relacji interpersonalnych wpływa na pełniejsze rozeznanie sprzyjające wychowaniu sumień. Książka jest dla każdego, kto zajmuje się pomaganiem innym ludziom: dla pedagoga, psychologa czy psychiatry, a także dla kapłana, wychowawcy czy kierownika duchowego.

• Praca zbiorowa pod red. Józefa Augustyna SJ, Sztuka bycia księdzem, seria: Psychologia i formacja, Wydawnictwo WAM, 2010

Książka Sztuka bycia księdzem to swoisty podręcznik dla kapłańskiej formacji podstawowej i stałej. Ma służyć rozeznawaniu oraz samodzielnej, krytycznej i twórczej refleksji nad kapłańską postawą i posługą. Obejmuje sześć rozdziałów i ponad siedemdziesiąt artykułów różnych autorów. Zamieszczone teksty dotyczą tożsamości kapłańskiej, życia duchowego i modlitwy, duchowości i psychologii, duszpasterstwa oraz formacji do kapłaństwa. Ostatni, szósty rozdział, zawiera kilkanaście świadectw.

• Bp Kazimierz Romaniuk, o. Augustyn Jankowski OSB, Kapłaństwo w Piśmie Świętym Nowego Testamentu, Wydawnictwo OO. Benedyktynów TYNIEC, 2010

Biblijne ujęcie Kapłaństwa Nowego Przymierza jest zaledwie początkiem rozwiniętej później w ciągu wieków teologii tego sakramentu. Ale ten właśnie początek jest dziś szczególnie aktualny, gdyż na nim się głównie opiera nowe ujęcie kapłaństwa przez Sobór Watykański II - jako trójjedynego: Chrystusowego, wspólnego wszystkim wiernym i hierarchicznego, które jest służebnym, i to tak wobec Chrystusa, jak i wobec wiernych. Trzy części niniejszej książki kolejno o tym traktują.

• ks. Alojzy Drożdż, Kapłan wierny Bogu i Ludziom pilnie poszukiwany. Rekolekcje dla kapłanów, Wydawnictwo Księgarnia św. Jacka 2010

Kapłanie, co mówisz sam o sobie? Książka ta to zbiór rozważań kapłana, o kapłanach i do kapłanów, lecz także do wszystkich chrześcijan - bo przecież, przypomina Autor, kapłaństwo, w którym wszyscy mamy udział, jest tylko jedno - Chrystusowe. Ks. Alojzy Drożdż sięga do tekstów Jana Pawła II i Benedykta XVI oraz do rekolekcji watykańskich arcybiskupa Jerzego Ablewicza. Próbuje także zaczerpnąć coś z żywego wzoru, przywołując wiele postaci, które na różny sposób były wierne Bogu. Pisze: Serce ludzkie nie starzeje się duchowo, jeżeli kształtuje je Duch Święty i wlewa w nie - jak mawiali ojcowie Kościoła - Calorem Verbi - czyli "Ciepło Odwiecznego Słowa".

• Autores varios, Ministros ordenados religiosos, Claretianas 2010

En este libro fruto de la reflexión del Instituto Teológico de Vida Religiosa de Madrid (Pontificia universidad de Salamanca) se aborda la figura del religioso presbítero en la comunión del pueblo de Dios. Un "rostro sacerdotal" peculiar que enriquece la vida de la Iglesia. En este volumen autores prestigiosos ofrecen sus aportaciones al año sacerdotal (A. Bocos, Santiago del Cura, JCR García Paredes, Mons. Gardín, José Rodríguez Carballo). El libro puede ser, a su vez, un valioso subsidio formativo para todos los candidatos al ministerio ordenado.

Kalendarz